Wat was je situatie voor je aan het Avontuur begon? Wie was je toen en wat waren je omstandigheden?
Toen ik aan het avontuur begon voelde ik me verloren en verdrietig. Dat ik mijn baan niet leuk vond en geen idee had wat ik dan wel wilde voelde als een constante zwaarte die ik overal waar ik ging met me mee sleepte. Dat ik hier uiteindelijk ging stoppen was voor mij al vrij snel onvermijdelijk, maar het heeft eerst nog even erger moeten worden, voordat ik dit aandurfde en aan mijzelf kon toegeven dat ik er alles aan gedaan had om het beter te maken. Als je mij vraagt wie ik toen was dan zou ik zeggen: iemand die zich iedere dag bij elkaar moest rapen om naar het werk te gaan en dat ieder uur als overleven voelde. Ik haalde nergens energie uit en had ook in andere dingen naast werk weinig zin meer. Het leek alsof ik al mijn passies kwijt was en echt in een negatieve spiraal zat. Ik wist dat er iets moest veranderen, maar vond het ook moeilijk om terug te gaan naar de basis, waardoor ik vasthield aan mijn opleiding en veel gesolliciteerd heb voor een andere baan in hetzelfde vakgebied, maar zonder resultaat. Dit droeg eraan bij dat ik mij steeds minder gemotiveerd voelde.
Waar verlangde je naar maar lukte je niet? Wat was de externe struggle? Wat was de interne struggle?
Ik verlangde naar energie en voldoening halen uit mijn dagelijkse dag en mij waardevol voelen op het werk. Waar andere collega’s cliënten iedere week zagen tijdens lange sessies, zag ik hen 1x per 6 weken in sessies van een half uur, waardoor ik geen resultaat zag van mijn bijdrage en ik totaal geen voldaan gevoel haalde uit mijn dagen. Daarnaast werkte ik als Leefstijlcoach, iets waar ik met mijn master in de neuropsychologie niets vanaf wist toen mijn functie hierin veranderde. Omdat hier ook mijn interesse niet lag bevestigde het dagelijkse werk en het volgen van cursussen hiervoor nog meer hoezeer dit vak niet bij mij paste. Het heeft mij wel ook geleerd dat 1 op 1 contact in de zorg en het eindeloos voeren van gesprekken met depressieve cliënten voor mij enkel energienemend is en mij echt kon leegzuigen. Het heeft mij dus laten inzien dat de zorgsector waarschijnlijk niet de sector voor mij is. Mijn interne struggle hierbij was dat ik ging inzien dat hoe hard ik ook gestudeerd had al die jaren, ik nog steeds niet wist welk werk ik wilde doen en dat ik het lastig vond mijzelf te motiveren om dit uit te zoeken na vele mislukte sollicitaties. Een andere externe struggle was ook dat mijn omgeving helemaal leek te weten wat ze wilde, leuke banen hadden en hun carrière doelen behaalden, wat mij onzeker maakte. In deze situatie heb ik ook voor het eerst mijn eigen onzekerheden gezien over mijn kwaliteiten en toegevoegde waarde.
Waarom liep je vast? Wat was niet langer acceptabel? Waarom besloot je te starten met het Avontuur?
Ik liep vast omdat deze onzekerheden en negatieve spiraal, waarbij ik nergens meer plezier uit haalde steeds heftiger aanwezig werden in mijn dagelijkse dag en het mij letterlijk overnam (constante zwaarte). Toen ook het eindeloos solliciteren niets opleverde besloot ik dat dit niet de weg was en dat ik het op een andere manier zou moeten doen. Ik had al eerder over loopbaanbegeleiding nagedacht, maar was nog niet tegen een coach of bureau aangelopen dat mij aansprak. Dit waren vaker oudere coaches, waarbij ik het gevoel had dat zij niet zouden begrijpen hoe overweldigend de arbeidsmarkt is voor iemand van jongere leeftijd zoals ik. Toen kwam ik per toeval Superheld tegen op Instagram en besloot aan de gratis email nieuwsbrieven mee te doen. Hierin herkende ik mijzelf zo erg dat vrij snel had besloten ermee te willen starten. Ik heb dit toen nog even uitgesteld vanwege mijn verhuizing en ben achteraf ook blij dat ik dit zo gedaan heb, ook omdat mijn tempo gedurende het avontuur lager kwam te liggen dan ik had verwacht, maar dat dit uiteindelijk helemaal goed bleek te zijn.
Hoe is het Avontuur voor je verlopen? Hoe heb je de training, coaching en community ervaren?
Het Avontuur is voor mij hobbelig, maar desondanks alle veranderingen en obstakels (baan gestopt, relatie over, huis verkopen, 2x verhuizen tijdens het avontuur) helemaal passend verlopen! Van iemand die met zijn ziel onder de arm liep wat werk betreft, heb ik het vertrouwen terug gekregen dat ik zolang ik er tijd en aandacht in steek ik uiteindelijk wel op mijn plek terecht zal komen. Vooral heb ik geleerd vrede te hebben met hoe mijn werk eruit aan zien, ook al weet ik dat nu nog niet. Ik ben minder waarde gaan hechten aan salaris en een goede baan en mij meer gaan richten op mijn dagelijkse geluk en mij goed en waardevol voelen bij het werk dat ik doe. Het avontuur is voor mij zo passend verlopen, omdat er altijd ruimte was om het rustiger aan te doen of het tempo juist te verhogen op de momenten dat ik er behoefte aan had. De coaching was hierbij voor mij de rode draad en gaf mij telkens weer motivatie om verder te gaan en de moed dat ik op de goede weg was. Hierbij was de vraagstelling van mijn lieve coach Lexmy niet zozeer het allerbelangrijkste, maar vooral het luisterende oor en mijzelf mijn werk van de afgelopen weken horen samenvatten wat mij een sterk gevoel gaf en dingen duidelijker maakten dan dat ze enkel op papier waren. De community heb ik ook als prettig en helpend ervaren, zeker als er opdrachten op geplaatst moesten worden, motiveerde dit extra om je verhaal nog eens uitgebreid op te schrijven. Mijn buddy Anke is helaas wat minder actief op de community, waardoor ik met haar niet veel contact heb gehad, al was het contact dat we hadden wel altijd prettig en steunend.
Hoe heeft het avontuur je geholpen in je transformatie? Wat is de interne transformatie geweest? Wat zijn de belangrijke inzichten, gevoelens of overtuigingen die je nu hebt? Wie ben je nu als persoon geworden?
Het avontuur heeft mij geholpen terug te gaan naar de basis en vanuit daar opnieuw te kijken naar alle aspecten die zouden kunnen bijdragen aan hoe mijn (werk)leven eruit zou kunnen gaan zien. Het heeft samen met de gebeurtenissen in mijn privéleven op de reset knop gedrukt en voor veel zelfreflectie en durven dromen gezorgd. Mijn interne transformatie is gegaan van iemand die zich verdrietig en verloren voelde naar iemand die vertrouwen heeft in de toekomst en die terug inziet welke dingen er echt belangrijk zijn. Zoals ik eerder noemde ben ik gaan inzien dat er geen hoger doel is in het leven dan onszelf en anderen gelukkig maken en dat wij zelf bepalen hoe we dit aanpakken en er dus ook niets verandert als we niets doen. Maar ook dat voldoening, waardevolheid, geluk, energie en gedrevenheid belangrijke elementen zijn voor mijn werk ipv salaris, status etc. en dat dit ook de elementen zijn die bijdragen aan dat geluk. Ik voel me sterker, gelukkiger, positiever en vastberadener, ook al zorgt het overgaan van mijn relatie dagelijks wel nog voor verdrietige momenten. Dat ik vertrouwen heb in hoe mijn werkleven eruit zal gaan zien, helpt me erbij om mij ondanks dat verdriet over mijn leven gesterkt te voelen en er blij mee te zijn en daar ben ik heel dankbaar voor.
Daar aan toevoegend: Waaruit blijkt dat je innerlijke superheld is wakker gemaakt?
Ik heb mijn superheld voor het eerst echt gevoeld tijdens het avontuur toen ik aan de slag ging met het verkopen van ons huis en met de visualisatie oefening inzag hoe knap dat eigenlijk is dat ik dat helemaal zelf gedaan heb. Ik voelde me enorm sterk en krachtig en gerust dat ik alles aan zou kunnen. Dit gevoel heb ik op sommige momenten als ik daaraan terug ben opnieuw ervaren, maar ik merk dat ik er nog niet altijd aan herinnerd word om mijn superheld wakker te houden en hij soms nog wel eens wat indut, zeker als ik verdrietig ben gaat mijn superschurk helemaal los. Ik merk hierbij wel dat ik hem soms beter een halt toe weet te roepen dan voorheen, omdat ik mij bewust ben van de afkomst van deze gedachten en mijzelf ervan kan distantieren en dat voelt goed. Desondanks blijft het oefenen om mijn superheld wakker te houden, maar ik ben al erg blij dat ik het gevoel heb mogen ervaren wat het is als je superheld wakker is!
Wat is het externe eindresultaat? Welke stappen of besluiten heb je genomen? Welk concreet eindresultaat heb je nu?
Ik voel nog niet dat ik een concreet eindresultaat heb, aangezien ik module 4 nog moet afmaken, maar ik zou mijn resultaat tot nu toe omschrijven als de rust en zelfverzekerdheid die het avontuur mij gebracht heeft en dit geeft mij samen met de opdrachten die nog gaan volgen het vertrouwen dat het concrete eindresultaat er ook zal komen. Dit concrete resultaat zie ik ook voor mij als een actieve verandering die er heeft plaatsgevonden, een actie die ik heb gedaan, ipv enkel de interne transformatie. Hier ben ik nog niet en ik merk dat ik de overgang naar het doen en module 4 dan ook wel pittig vind! Rondom mijn eindresultaat heb ik dan ook nog geen besluiten of stappen genomen van concrete aard en dat vind ik wel jammer en merk dat ik er wel aan toe ben, ondanks dat het erg spannend is om echt te gaan doen.
Hoe zou je het Avontuur uitleggen aan je beste vriend(in)? Wil je nog iets anders aan ons kwijt?
Aan een vriendin zou ik het avontuur uitleggen als de standaard loopbaanbegeleiding met testen en opdrachten over Wie ben ik Wat wil ik Wat kan ik, maar met zoveel meer! Ik had nooit gedacht dat het Avontuur zo uitgebreid zou zijn en dat is dan ook zeker iets dat ik zou benadrukken en dat het hierdoor het geld waard is.
INTERESSE IN HET AVONTUUR?