Wat was je situatie voor je aan het Avontuur begon? Wie was je toen en wat waren je omstandigheden?
Ik begon in oktober 2020 aan het avontuur na een behoorlijk hectisch jaar. Al langere tijd haalde ik geen plezier meer uit mijn werk. Ik verveelde me enorm, door te weinig uitdaging en doordat ik niet genoeg te doen had voor 40 uur. Dat zorgde ervoor dat ik enorm ging uitstellen, er zaten dagen bij dat ik 8 uur lang achter mijn laptop de cyclus facebook, instagram, nieuws etc. doorging. Ik was dan wel aanwezig, maar feitelijk deed ik helemaal niets. Dat nam ik mezelf ontzettend kwalijk en zo kwam ik in een negatieve cyclus.
In de rest van mijn leven ging alles eigenlijk goed, ik heb een lieve man, geweldige vrienden en op papier had ik alles voor elkaar. Daardoor kon ik tussendoor opladen en had ik niet door hoe slecht het met me ging.
Tijdens het sollicitatiegesprek voor een interne vacature knalde het en kwam ik ziek thuis te zitten. Ik maakte zelf een beeld wat er van mijn verwacht werd, en daar moest ik aan voldoen. En daarom mocht ik vooral niet klagen en moest ik doorzetten. Iedereen deed het toch zo?
Waar verlangde je naar maar lukte je niet? Wat was de externe struggle? Wat was de interne struggle?
Ik verveelde me dus vooral enorm, maar had ook geen idee wat ik dan anders zou moeten doen. Voor mijn gevoel waren er geen andere mogelijkheden dan de baan zoals die op dat moment was. Daarom ging het ook bij het sollicitatiegesprek mis, dat voelde voor mij als de enige uitweg. Toen dat niet zo bleek te zijn voelde het echt alsof ik mijn hele leven dit werk zou moeten gaan doen. Na dat ik ziek thuis zat, kon ik pas voelen dat het niet zo goed ging. Het werkte niet. Ik had heel veel emoties, maar met name angst. Ik had vragen als: Ga ik ooit nog wel plezier vinden in mijn werk? Is er wel iets wat ik kan? Moet ik dit echt nog 40 jaar volhouden?
Waarom liep je vast? Wat was niet langer acceptabel? Waarom besloot je te starten met het Avontuur?
Ik zat dus ziek thuis en kon op dat moment pas toegeven dat ik dit niet meer wilde. Ik ging naar de praktijkondersteuner en kreeg daar de tip om op zoek te gaan naar coaching. Mijn werkgever vond dat ook een goed idee. Vanaf toen ben ik gaan zoeken naar wat ik dan in coaching zocht.
Het avontuur was een van de opties en wat voor mij goed voelde was dat ik ook zelf echt aan de slag zou gaan met opdrachten. Ik had namelijk heel erg het gevoel dat er in mij iets moest veranderen, als ik nu een nieuwe baan zou zoeken zou dat niet meteen mijn probleem oplossen.
Hoe is het Avontuur voor je verlopen? Hoe heb je de training, coaching en community ervaren?
Nu ik begin te merken wat er veranderd is kijk ik er heel positief op terug. Toen ik er in zat heb ik zeker momenten gehad dat het moeizaam ging. Ik voelde vooral veel druk om de opdrachten voor een bepaalde tijd af te hebben, maar kon daar gelukkig goed over praten met mijn coach. De coachgesprekken hebben me wat dat betreft echt over moeilijk momenten heen getrokken. Het was ook heel vaak zo dat het gesprek precies op het goeie moment kwam.
Daarnaast vond ik de schurk module emotioneel heel heftig. Dat is een onderdeel geweest waar ik niet te lang achter elkaar aan kon werken. Ik ging terugkijken naar periodes waar ik nog nooit op die manier naar had gekeken en dat maakte enorm veel bij me los.
Ook het gevoel ‘wat heeft dit nou voor nut’ heb ik vaak gehad, maar kon ik gelukkig opzij zetten. Hoe verder ik kwam hoe meer de stukje bij elkaar kwamen. Ik heb mezelf wel vaak moeten vertellen om te vertrouwen op het proces. Ik heb het forum vooral gebruikt ter inspiratie en voor hoe anderen helden het proces beschreven of tot hun antwoord kwamen. Dit hielp mij bij het gevoel dat ik niet de enige was die tegen dit soort dingen aanliep.
Hoe heeft het avontuur je geholpen in je transformatie? Wat is de interne transformatie geweest? Wat zijn de belangrijke inzichten, gevoelens of overtuigingen die je nu hebt? Wie ben je nu als persoon geworden? Waaruit blijkt dat je innerlijke superheld is wakker gemaakt?
Het heeft mij veel kapstokken gegeven; mijn karakter en drijfveren in werk zijn bijvoorbeeld helder. Dat heeft heel erg geholpen dat ik beslissingen daar naast kan leggen. De kennis dat de schurk en held er zijn en inzichten over deze twee, doen heel veel. Ik herken het en vind dit bijzondere om te merken. Als ik nu kijk naar het nieuwe project wat ik ga doen; zegt mijn schurk dat ik het perfect moet doen. De held zegt meer je mag het gaan ontdekken en zien. Wat je doet is goed en je mag hier vertrouwen in hebben. Überhaupt het zien dat er twee kanten zijn doet al heel veel. Ik kan veel bewuster kiezen voor welke kant ik ga. Ik luister nu naar mijn gevoel en geef mezelf hier niet meer de schuld van als ik het ergens niet naar mijn zin heb. Het gevoel mag er veel meer zijn en daar doe ik dan ook wat mee.
Het is nu veel meer vanuit vertrouwen in mezelf. Dat gaat over het gevoel wat ik serieus neem maar ook dat wat ik doe en hoe ik mijn werk doe dat het goed is.
Ik heb keuzes gemaakt in mijn huidige werk door tel luisteren naar wat niet klopte en aan te geven waar ik wel behoefte aan heb. En dat geeft wel rust. Ik merk dat ik meer rust heb doordat ik meer plezier heb in mijn werk hierdoor. De dingen waar ik mee bleef lopen en opkropte daar doe ik nu wat mee.
Ik had heel erg het gevoel dat ik 100% zeker moest hebben wat mijn doel was in werk. Het moest ook volden aan verwachtingen van anderen. Ik ben hier veel relaxter in. Dat wat ik nu doe voelt goed. Er zijn kansen en dat ga ik ontdekken en daar hoeft niet een groot verlangen aan te zitten om goed genoeg te zijn. Ik ben veel relaxter. Uit dit alles blijkt dat mijn held wakker is. Het kenmerkt zich door vertrouwen en rust en dat ik dit zo uitspreek en doorheb.
Wat is het externe eindresultaat? Welke stappen of besluiten heb je genomen? Welk concreet eindresultaat heb je nu?
Ik merk een enorme verandering in hoe ik naar mijn werk, maar ook naar mijn leven kijk. Met veel meer compassie en vertrouwen in mezelf. Ik durf nu aan te geven wat mijn behoeftes zijn. Ik voel die behoeften ook.
Het grootste voorbeeld dat ik kan noemen vond afgelopen maand plaats. Ik was weer opgebouwd naar 3 dagen in de week aan het werk en had 3 verschillende projecten (ik werk als consultant). Een van die projecten liep af en dus gaf ik aan dat er binnenkort ruimte in mij agenda zou komen.
Vlak daarna kwamen er 2 nieuw projecten, 1 project bij een klant en een intern project. Van dat interne project kreeg ik meteen kriebels, het was een project bij het academy onderdeel van ons bedrijf. Trainingen geven doe ik al en is iets waar ik goed in ben en wat erg bij me past. Helaas had het externe project voorrang en ik had maar 1 dag ruimte in mijn agenda.
Op die donderdag was ik voor een niet gerelateerd project aan de slag en ik merkte dat ik weer verviel in mijn neigingen van voor het avontuur: uitstellen en daar boos op worden. Ook kwam de gedachte ‘ik zou nu ook aan dat interne project kunnen werken’ naar boven. Het werd eigenlijk duidelijk dat dit project absoluut niet bij mij paste en me enorm veel energie kostte.
Voor het avontuur had ik dit gewoon zo gelaten en had ik hier nooit wat mee gedaan. Nu besloot ik het aan te geven en gewoon eens te kijken wat er mogelijk was. Een gesprek met mijn coach op dat moment heeft daar wel enorm in geholpen moet ik zeggen.
Wat bleek? Er was iemand beschikbaar die het binnen 2 weken over kon nemen. Het interne project bij de academy had geen haast en kon ik dus prima oppakken. Alles loste zich als vanzelf op.
Het allermooiste is dat dit interne project mogelijk uitgroeit tot een volledige functie. Ik kan nu aangeven dat ik dat heel interessant vind, maar de ruimte wil om dat te gaat ontdekken. Ook dat blijkt gewoon mogelijk!
Weet ik nu 100% zeker wat ik wil en wat mijn droom is? Nee, dat niet. Maar de illusie dat ik dat ga vinden heb ik los kunnen laten. Als ik blijf luisteren naar mijn gevoel geloof ik dat het goed komt. Ik maak mijn eigen pad.
Hoe zou je het Avontuur uitleggen aan je beste vriend(in)?
Als een traject waar het niet altijd makkelijk is maar wat je wel heel veel vertrouwen geeft. Wat je leert om terug te gaan naar de basis van jezelf, behoeftes en waar jij nou eigenlijk voor staat.
Wil je nog iets anders aan ons kwijt? Dankjewel. Fijn dat het er is en dat ik mee kon doen.
Wat was je situatie voor je aan het Avontuur begon? Wie was je toen en wat waren je omstandigheden?
Ik begon in oktober 2020 aan het avontuur na een behoorlijk hectisch jaar. Al langere tijd haalde ik geen plezier meer uit mijn werk. Ik verveelde me enorm, door te weinig uitdaging en doordat ik niet genoeg te doen had voor 40 uur. Dat zorgde ervoor dat ik enorm ging uitstellen, er zaten dagen bij dat ik 8 uur lang achter mijn laptop de cyclus facebook, instagram, nieuws etc. doorging. Ik was dan wel aanwezig, maar feitelijk deed ik helemaal niets. Dat nam ik mezelf ontzettend kwalijk en zo kwam ik in een negatieve cyclus.
In de rest van mijn leven ging alles eigenlijk goed, ik heb een lieve man, geweldige vrienden en op papier had ik alles voor elkaar. Daardoor kon ik tussendoor opladen en had ik niet door hoe slecht het met me ging.
Tijdens het sollicitatiegesprek voor een interne vacature knalde het en kwam ik ziek thuis te zitten. Ik maakte zelf een beeld wat er van mijn verwacht werd, en daar moest ik aan voldoen. En daarom mocht ik vooral niet klagen en moest ik doorzetten. Iedereen deed het toch zo?
Waar verlangde je naar maar lukte je niet? Wat was de externe struggle? Wat was de interne struggle?
Ik verveelde me dus vooral enorm, maar had ook geen idee wat ik dan anders zou moeten doen. Voor mijn gevoel waren er geen andere mogelijkheden dan de baan zoals die op dat moment was. Daarom ging het ook bij het sollicitatiegesprek mis, dat voelde voor mij als de enige uitweg. Toen dat niet zo bleek te zijn voelde het echt alsof ik mijn hele leven dit werk zou moeten gaan doen. Na dat ik ziek thuis zat, kon ik pas voelen dat het niet zo goed ging. Het werkte niet. Ik had heel veel emoties, maar met name angst. Ik had vragen als: Ga ik ooit nog wel plezier vinden in mijn werk? Is er wel iets wat ik kan? Moet ik dit echt nog 40 jaar volhouden?
Waarom liep je vast? Wat was niet langer acceptabel? Waarom besloot je te starten met het Avontuur?
Ik zat dus ziek thuis en kon op dat moment pas toegeven dat ik dit niet meer wilde. Ik ging naar de praktijkondersteuner en kreeg daar de tip om op zoek te gaan naar coaching. Mijn werkgever vond dat ook een goed idee. Vanaf toen ben ik gaan zoeken naar wat ik dan in coaching zocht.
Het avontuur was een van de opties en wat voor mij goed voelde was dat ik ook zelf echt aan de slag zou gaan met opdrachten. Ik had namelijk heel erg het gevoel dat er in mij iets moest veranderen, als ik nu een nieuwe baan zou zoeken zou dat niet meteen mijn probleem oplossen.
Hoe is het Avontuur voor je verlopen? Hoe heb je de training, coaching en community ervaren?
Nu ik begin te merken wat er veranderd is kijk ik er heel positief op terug. Toen ik er in zat heb ik zeker momenten gehad dat het moeizaam ging. Ik voelde vooral veel druk om de opdrachten voor een bepaalde tijd af te hebben, maar kon daar gelukkig goed over praten met mijn coach. De coachgesprekken hebben me wat dat betreft echt over moeilijk momenten heen getrokken. Het was ook heel vaak zo dat het gesprek precies op het goeie moment kwam.
Daarnaast vond ik de schurk module emotioneel heel heftig. Dat is een onderdeel geweest waar ik niet te lang achter elkaar aan kon werken. Ik ging terugkijken naar periodes waar ik nog nooit op die manier naar had gekeken en dat maakte enorm veel bij me los.
Ook het gevoel ‘wat heeft dit nou voor nut’ heb ik vaak gehad, maar kon ik gelukkig opzij zetten. Hoe verder ik kwam hoe meer de stukje bij elkaar kwamen. Ik heb mezelf wel vaak moeten vertellen om te vertrouwen op het proces. Ik heb het forum vooral gebruikt ter inspiratie en voor hoe anderen helden het proces beschreven of tot hun antwoord kwamen. Dit hielp mij bij het gevoel dat ik niet de enige was die tegen dit soort dingen aanliep.
Hoe heeft het avontuur je geholpen in je transformatie? Wat is de interne transformatie geweest? Wat zijn de belangrijke inzichten, gevoelens of overtuigingen die je nu hebt? Wie ben je nu als persoon geworden? Waaruit blijkt dat je innerlijke superheld is wakker gemaakt?
Het heeft mij veel kapstokken gegeven; mijn karakter en drijfveren in werk zijn bijvoorbeeld helder. Dat heeft heel erg geholpen dat ik beslissingen daar naast kan leggen. De kennis dat de schurk en held er zijn en inzichten over deze twee, doen heel veel. Ik herken het en vind dit bijzondere om te merken. Als ik nu kijk naar het nieuwe project wat ik ga doen; zegt mijn schurk dat ik het perfect moet doen. De held zegt meer je mag het gaan ontdekken en zien. Wat je doet is goed en je mag hier vertrouwen in hebben. Überhaupt het zien dat er twee kanten zijn doet al heel veel. Ik kan veel bewuster kiezen voor welke kant ik ga. Ik luister nu naar mijn gevoel en geef mezelf hier niet meer de schuld van als ik het ergens niet naar mijn zin heb. Het gevoel mag er veel meer zijn en daar doe ik dan ook wat mee.
Het is nu veel meer vanuit vertrouwen in mezelf. Dat gaat over het gevoel wat ik serieus neem maar ook dat wat ik doe en hoe ik mijn werk doe dat het goed is.
Ik heb keuzes gemaakt in mijn huidige werk door tel luisteren naar wat niet klopte en aan te geven waar ik wel behoefte aan heb. En dat geeft wel rust. Ik merk dat ik meer rust heb doordat ik meer plezier heb in mijn werk hierdoor. De dingen waar ik mee bleef lopen en opkropte daar doe ik nu wat mee.
Ik had heel erg het gevoel dat ik 100% zeker moest hebben wat mijn doel was in werk. Het moest ook volden aan verwachtingen van anderen. Ik ben hier veel relaxter in. Dat wat ik nu doe voelt goed. Er zijn kansen en dat ga ik ontdekken en daar hoeft niet een groot verlangen aan te zitten om goed genoeg te zijn. Ik ben veel relaxter. Uit dit alles blijkt dat mijn held wakker is. Het kenmerkt zich door vertrouwen en rust en dat ik dit zo uitspreek en doorheb.
Wat is het externe eindresultaat? Welke stappen of besluiten heb je genomen? Welk concreet eindresultaat heb je nu?
Ik merk een enorme verandering in hoe ik naar mijn werk, maar ook naar mijn leven kijk. Met veel meer compassie en vertrouwen in mezelf. Ik durf nu aan te geven wat mijn behoeftes zijn. Ik voel die behoeften ook.
Het grootste voorbeeld dat ik kan noemen vond afgelopen maand plaats. Ik was weer opgebouwd naar 3 dagen in de week aan het werk en had 3 verschillende projecten (ik werk als consultant). Een van die projecten liep af en dus gaf ik aan dat er binnenkort ruimte in mij agenda zou komen.
Vlak daarna kwamen er 2 nieuw projecten, 1 project bij een klant en een intern project. Van dat interne project kreeg ik meteen kriebels, het was een project bij het academy onderdeel van ons bedrijf. Trainingen geven doe ik al en is iets waar ik goed in ben en wat erg bij me past. Helaas had het externe project voorrang en ik had maar 1 dag ruimte in mijn agenda.
Op die donderdag was ik voor een niet gerelateerd project aan de slag en ik merkte dat ik weer verviel in mijn neigingen van voor het avontuur: uitstellen en daar boos op worden. Ook kwam de gedachte ‘ik zou nu ook aan dat interne project kunnen werken’ naar boven. Het werd eigenlijk duidelijk dat dit project absoluut niet bij mij paste en me enorm veel energie kostte.
Voor het avontuur had ik dit gewoon zo gelaten en had ik hier nooit wat mee gedaan. Nu besloot ik het aan te geven en gewoon eens te kijken wat er mogelijk was. Een gesprek met mijn coach op dat moment heeft daar wel enorm in geholpen moet ik zeggen.
Wat bleek? Er was iemand beschikbaar die het binnen 2 weken over kon nemen. Het interne project bij de academy had geen haast en kon ik dus prima oppakken. Alles loste zich als vanzelf op.
Het allermooiste is dat dit interne project mogelijk uitgroeit tot een volledige functie. Ik kan nu aangeven dat ik dat heel interessant vind, maar de ruimte wil om dat te gaat ontdekken. Ook dat blijkt gewoon mogelijk!
Weet ik nu 100% zeker wat ik wil en wat mijn droom is? Nee, dat niet. Maar de illusie dat ik dat ga vinden heb ik los kunnen laten. Als ik blijf luisteren naar mijn gevoel geloof ik dat het goed komt. Ik maak mijn eigen pad.
Hoe zou je het Avontuur uitleggen aan je beste vriend(in)?
Als een traject waar het niet altijd makkelijk is maar wat je wel heel veel vertrouwen geeft. Wat je leert om terug te gaan naar de basis van jezelf, behoeftes en waar jij nou eigenlijk voor staat.
Wil je nog iets anders aan ons kwijt?
Dankjewel. Fijn dat het er is en dat ik mee kon doen.