Wat was je situatie voor je aan het Avontuur begon? Wat wilde je eruit halen? Specifieke vragen, gevoelens of verlangens waar je mee aan de slag wilde?
Ik herinner me nog goed een bepaalde periode vorig jaar. Ik leefde van contract naar contract en dit zorgde ervoor dat ik nooit echt ‘in’ het werk kon zitten. Ik voelde altijd een bepaalde onzekerheid over mijn stabiliteit in mijn werkleven. Na een aantal heftige gebeurtenissen tijdens mijn werk ging ik mezelf toch afvragen. ‘Is dit wat ik wil?’ Daarnaast trok ik specifieke gebeurtenissen heel erg naar het grote geheel terwijl dat achteraf gezien los van elkaar stond. Zo twijfelde ik aan of ik nog wel in de zorg wilde werken. Ondanks dat ik een positief en vrij kleurrijk persoon ben zag ik de keuzes in mijn leven altijd zwart wit. Het was het een of het ander. Iets ertussen in kwam niet bij mij op, hoorde niet bij mijn gedachtenpatroon. Ik stelde me vragen als:
Wil ik nog wel in de zorg werken?
Waar blink ik nou echt in uit?
Wat kan ik doen om me echt gelukkiger te voelen?
In welke organisatie ga ik me nou eens thuis voelen en op mijn gemak?
Ik wilde van mijn onzekere gevoel af. Ik dacht dat dit samenhing met mijn werk en de branche waarin ik werkte. Deze twijfel en onzekerheid zorgde ervoor dat ik steeds dacht dat ik iets creatiefs met mijn leven moest gaan doen, dat de zorg het echt niet voor mij was.
Hoe is het Avontuur voor je verlopen? Hoe vond je de coaching, community, events en online training?
Het avontuur verliep voor mij best gestaag en ik volgde het traject ook echt met een intrinsieke motivatie. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik opdrachten of de coaching gesprekken ‘fout’ kon doen. Ik heb steeds alles met een filosofische blik bekeken en heb het idee dat ik er een rijker persoon door ben geworden. De online trainingen vond ik leuk om te doen. Zowel de theoretische kant als de praktische kant met opdrachten. Ik begrijp ook heel goed dat dit traject nooit ‘af’ is maar dat is iets wat ik nu juist leuk vind.
De coaching sessies hebben mij veel gebracht. Mijn vraag aan de coach was om vooral vragen te stellen en niet te kritisch te zijn. Ik kan heel kritisch zijn voor mezelf en dit stagneert mij dan. Juist door de open vragen van mijn coach begon ik meer en meer gedachtenprocessen te begrijpen. Met name de samenvattingen van de gesprekken die ik ontving waren heel erg fijn. Ik kon dan overzichtelijk zien hoe een ander mijn ‘brain dump’ had gehoord. Vanuit hier kon ik beter mijn gedachten verkennen.
De community vond ik een fijne aanvulling op het avontuur. De verhalen van anderen leverden veel herkenning op bij mij en dit versterkte mijn gedachte dat ik het niet fout kon doen. Dat dit een continu proces is. Waar ik me nog meer bewust van werd is dat anderen ook met dezelfde gedachten en vragen zaten. Ik dacht steeds dat er niet zoveel mensen waren die hiermee worstelden. Nu ben ik erachter dat waarschijnlijk iedereen ermee worstelt maar dat je dat niet ziet of dat ze zich hier nog niet helemaal bewust van zijn.
Wat heeft het Avontuur voor je opgeleverd? Welke transformatie heb je doorgemaakt? Waaruit blijkt dat je innerlijke superheld is wakker gemaakt?
Mijn belangrijkste winst uit het avontuur is dat ik een veel neutralere blik heb gekregen van en over de wereld. Mijn gedachten kennen veel meer kleur en nuance. Keuzes zie ik niet meer zwart wit, alles is voor mij nu optioneel.
Ik ben een beelddenker en zou mijn transformatie dan ook beeldend omschrijven. Aan het begin van het avontuur zag ik mezelf als een ‘of of denker’. Ik tekende mezelf als een persoon dat bij een kloof stond met aan allebei de kanten van de kloof één voet. Dit was ook hoe ik me voelde. Ik durfde vaak niet te kiezen, durfde letterlijk geen kant te kiezen. Achteraf gezien zie ik in dat dit voor zowel mij een ongemakkelijke positie is maar ook voor anderen. Men weet namelijk vaak niet wat je aan zo’n persoon hebt.
Wat ik van het avontuur heb geleerd is dat je een kant kunt kiezen wat in sommige situaties noodzakelijk is. Waar ik momenteel veel meer mee bezig ben is om midden in de kloof te zijn. Zonder een voet links of rechts. Je kunt je afvragen hoe dat mogelijk is. Ik raakte geïnspireerd door mijn reis door Peru van afgelopen jaar. Je kunt bang zijn om in de kloof te vallen en daardoor geen kant te kiezen of juist wel een kant te kiezen zodat je maar niet valt. Je kunt ook net als de Condor ervoor kiezen om je te laten vallen in de kloof, te vliegen in de warme luchtstroming en te vertrouwen op de capaciteit van je vleugels.
Ik ben er nog lang niet maar ik ben een heel stuk verder dan voor het avontuur. Ik ben niet altijd 100% zeker van mezelf maar ik kan me wel bewust zijn van mijn angst of onzekerheid op zulke momenten. Hierdoor kan ik kiezen hoe ik reageer of kan ik mijn gedachten observeren. Hen controleren op waarheid, nuance aanbrengen in mijn gedachten. Ondertussen beginnen de resultaten van mijn traject zichtbaar te worden. Zo heb ik jarenlang geprobeerd een vast contract te krijgen. Nu ben ik een half jaar bij een nieuwe werkgever en ben ik voor mezelf gaan staan. Het resultaat is een vast contract.
Hoe zou je het Avontuur uitleggen aan je beste vriend(in)?
Het avontuur is al meerdere keren ter sprake gekomen bij mijn vrienden en familie. Ik merk dat het Avontuur op alle vlakken in mijn leven raakvlak heeft. Ik leg altijd uit dat het een persoonlijk ontwikkelingstraject is. Dat is het namelijk voor mij, mijn actieve lessen vinden vaak plaats op werkgebied. Dit speelt echter door op andere dingen zoals vriendschappen maar ook naar hoe ik tegen mezelf aan kijk en de wereld. Voor mij is het Avontuur een continue filosofische zoektocht naar een beter versie van mezelf. Ik merk dat ik nu weinig ‘waarheid’ haal uit social media en het nieuws. Ik haal veel meer waarde en waarheid uit de diepgang en openheid in relaties die ik nu aanga met anderen.
Wat wil je nog aan ons kwijt?
Ik vind het eng hoe weinig er praktisch moet veranderen om volledig anders in het leven te staan. Het geluk en levensvreugde zat al die tijd in mij verstopt, onder ongegronde angsten en gecreëerde ‘waarheden’. Het Avontuur leerde mij mijn ‘waarheden’ kritisch te bekijken. Met name mijn negatieve gedachten werden flink aan de kaak gesteld en werden volledig ontwricht. Experimenteren met kleine dingen heeft uiteindelijk ervoor gezorgd dat ik steeds sterker werd in mijn zekerheid als het over grote dingen ging. Het lijkt een ‘one way street’, ik voel dat ik alles in huis heb om door het leven te dansen i.p.v gebukt te gaan onder onzekerheden en angsten. Het leven is veel leuker als je besluit om leuke dingen te doen en jezelf dit ook te gunnen.