Kun je iets meer vertellen over je werksituatie voor je aan het Avontuur begon?
Voor ik aan het Avontuur begon, was ik juf. Ik vond het fijn om kinderen te helpen in hun ontwikkeling en te troosten wanneer het nodig was. Ik speelde mee met de kinderen en was een luisterend oor. In mijn tijd als juf dronk ik tig ‘kopjes koffie’ en at ik honderden ’taartjes’. Ik ging met plezier naar mijn werk en stond altijd klaar om de kinderen op te vangen, een vertrouwd en veilige omgeving en gevoel te creëren, moeders de klas uit te werken wanneer de bel al (lang) was gegaan, snottebellen af te vegen, schone broeken te geven, uitbraaksels op te ruimen et cetera. Ik was niet alleen bij de kleuters aan de slag, maar ging uiteindelijk de hele school door. En niet één school, maar soms wel 3-4 scholen per week. Ik was overal in inzetbaar en zette alles op alles om maar een vaste betrekking op één school te krijgen. Ik deed vele pogingen om nee te leren zeggen tegen collega’s en directeuren.
Dit ging jaren zo door – dag in, dag uit. Ik kreeg nog lang geen genoeg van kinderen en besloot om samen met mijn man de familie Farnholt-Veenstra te stichten, met inmiddels twee kinderen. Het gezin thuis begon veel belangrijker voor me te worden dan de kinderen en de rest op school. Ik begon (eindelijk) eens na te denken: is dit wel het werk waar ik gelukkig van word? Alle regeltjes, plannen, schema’s, gesprekken, rapporten, verplichtingen, etc. begonnen me tegen te staan. Wat vond ik nu eigenlijk het leukste van mijn werk? Juist, de kinderen. Maar dat was ook eigenlijk het enige.
Ik besefte dat ik echt geen energie meer kreeg van mijn werk en dat het plezier eraf was. Ik trok de stoute schoenen aan en besloot om te stoppen met juf-zijn en te starten met het Avontuur. Wat een opluchting was dat.
Wat er een specifieke vraag die de graag beantwoord wilde hebben?
Ik wilde nadenken over wat ik nou echt wil en wat ik zoek in mijn werk. Dit vond ik lastig, maar ook heel fijn. Ik was geneigd om al meteen te gaan bedenken: welke baan past daarbij. Ik moest leren om dat los te laten en niet meteen alles te gaan invullen.
Hoe is het proces voor jou verlopen?
Ik vond het spannend, want wat zouden andere mensen ervan denken dat ik nu thuis zat? Dat gevoel moest ik eerst kwijt. Mijn gevoelens hierover gingen nog weleens op en neer, maar de gedachte dat ik straks kon doen wat ik echt wilde, maakte me blij. Geen juf Harriët meer, maar gewoon Harriët. Ik heb ook echt wel een dip (meerdere) gehad en gedacht: ik stop ermee. Soms voelde ik me echt zo’n huismoeder, die er alleen voor de kinderen was, maar de wekelijkse gesprekken met Myrthe gaven mij weer het inzicht om door te zetten en ervoor te gaan. Nu ben ik zo blij dat ik het Avontuur ben aangegaan.
Welke elementen van het Avontuur vond je het meest waardevol?
Het is zo waardevol om echt eens bezig te zijn met jezelf en om te ontdekken wat je (onbewuste) vaardigheden zijn en hoe een ander je ziet.
Hoe vond je de gesprekken met Myrthe?
Door de gesprekken met Myrthe ging er bij mij een knopje om. Ik dacht: wat wil ik nou toch? Ik heb nu DE KANS om aan mezelf te werken. Ik krijg begeleiding, en ik heb geen werk dat me afleid, en toch zoek ik telkens excuses om er niet mee bezig te zijn. Ik koos er zelfs bijna weer voor om juf Harriet te zijn en terug te gaan naar waar ik juist helemaal niet meer naar toe wilde.
Wat zijn de belangrijkste inzichten die je meeneemt uit het Avontuur?
Als ik iemand kan helpen, dan haal ik daar voldoening uit. Dit helpen hebben we verweven in adviseren. Bij adviseren kun je al veel vaardigheden en karaktereigenschappen van mij plaatsen: zowel sociaal (zorgen voor, regelen, klaar staan voor, luisteren, bevragen en begeleiden) als intellectueel (decoreren, stylen, adviseren en ideeën bedenken). Ik vind het erg leuk om met stylen bezig te zijn. Van deze twee begrippen een combinatie maken, zou heel mooi zijn. Stylen hoeft niet perse het uitgangspunt te zijn maar als dit er in verweven is, is dit ook heel goed. Nu ga ik de fase van solliciteren in. en hopelijk kan ik binnenkort starten met mijn droombaan.
Hoe vond je het contact met je mede-Superhelden?
Het gaf me een goed en fijn gevoel om er met Albertina over te praten (ook een Superheld). Het was fijn om de herkenning te horen.
Waarom zouden anderen mensen het Avontuur moeten volgen?
Toen ik met het Avontuur was gestart, hoorde ik ineens meerdere mensen zeggen: wat stoer zeg. Soms hoorde ik: dat zou ik ook wel willen. Ik denk dat veel mensen vooral dit laatste denken, maar dat ze de stap niet durven zetten. En dat terwijl het de beste investering is in jezelf.